เชลล์ชวนชิมถือกำเนิดขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อปี 2504 ในช่วงที่รัฐบาลไทยค่อยๆ เติมแต่งความเจริญไปทั่วทุกทิศด้วยการสร้างถนน ซึ่งเชลล์ชวนชิมนี้เกิดจากไอเดียของ หม่อมเจ้าภีศเดช รัชนี ซึ่งหลายคนอาจจะรู้จักในฐานะของประธานมูลนิธิโครงการหลวง ย้อนไปเมื่อความคิดดังกล่าวได้เกิดขึ้น หม่อมเจ้าภีศเดชยังดำรงตำแหน่งเป็นผู้จัดการแผนกส่งเสริมการขายและการโฆษณาของบริษัท เชลล์แห่งประเทศไทย จำกัด ด้วยหน้าที่ในขณะนั้นซึ่งต้องทำกิจกรรมการตลาดเพื่อส่งเสริมการขาย และเมื่อได้ปรึกษากับหม่อมราชวงศ์ถนัดศรี จึงได้เกิดไอเดียในการมอบตราสัญลักษณ์ความอร่อยของเชลล์ให้กับร้านอาหาร โดยมีแรงบันดาลใจมาจาก ‘มิชลิน ไกด์’ ของยางรถยนต์มิชลินที่มอบดาวอันเป็นสัญลักษณ์ความอร่อยให้แก่ร้านอาหารเด็ด เพื่อให้คนขับรถและนักเดินทางได้นำไปเป็นคู่มือในการสรรหาร้านอร่อยรับประทาน เป็นการกระตุ้นให้คนได้ขับขี่และกระตุ้นยอดขาย เชลล์ชวนชิมจึงถือกำเนิดขึ้นโดยมีเชลล์เป็นสปอนเซอร์ค่าน้ำมันรถ ค่าเดินทาง และค่าเรื่อง

 

อิทธิพลของหม่อมราชวงศ์ถนัดศรีเกิดขึ้นจากตรงนี้ เนื่องจากการจะให้เครื่องหมายเชลล์ชวนชิมแก่ร้านใดร้านหนึ่งนั้น หม่อมราชวงศ์ถนัดศรีจะรับหน้าที่เป็นผู้ชวนชิมและมอบตราสัญลักษณ์ความอร่อยให้กับร้านอาหารที่ ‘สอบผ่าน’ พร้อมทั้งเขียนคอลัมน์แนะนำลงในหนังสือพิมพ์สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ ซึ่งเริ่มเขียนตอนแรกเมื่อวันที่ 17 กันยายน 2504 ทั้งนี้ทางเชลล์หรือหม่อมราชวงศ์ถนัดศรีไม่ได้มีการเรียกร้องค่าตอบแทนใดๆ จากทางร้าน หากแต่ร้านจะต้องผ่านหลักเกณฑ์การพิจารณาต่างๆ อันได้แก่ อาหารอร่อย ได้มาตรฐาน มีบริการที่ดี ส่วนเรื่องราคาจะถูกหรือแพงไม่สำคัญ ขอให้อร่อยเป็นพอ และที่สำคัญต้องปลอดภัย ไม่เป็นอันตรายต่อผู้บริโภค