อ่านเจอหนังสืออยู่เล่มหนึ่งหลายเดือนแล้ว เห็นชื่อหนังสือโดนใจ  เพราะทุกวันนี้ชีิวิตดูเร่งรีบไปหมด ทำอะไรก็พยายามให้เสร็จเร็วๆ  ให้ได้ทุกอย่างมากๆ ในเวลาที่น้อยที่สุด  ก็คาดหวังว่าอ่านแล้วจะได้สติมากขึ้นที่จะมีความสุขกับการค่อยๆเก็บเกี่ยวสิ่งต่างๆรอบตัวอย่างช้าๆลงบ้าง  เพื่อที่จะได้เห็นแง่งามที่รอให้เราค้นพบ เพียงแค่เราจะให้เวลากับเรื่องต่างๆมากขึ้นสักหน่อย

ในหนังสือเล่มนี้ มีอยู่ตอนหนึ่งที่พุดถึงการศึกษา ในหน้า 277  "เลี้ยงลูกให้เนิบช้า" เค้าบอกว่ายุคสมัยนี้ เราเร่งเด็กให้โตรีบโตเป็นผู้ใหญ่ พ่อแม่ส่วนหนึ่งต้องการลูกที่สมบูรณ์แบบ และกดดันให้ต้องนำหน้าผู้อื่นเสมอ  โรงเรียนอาจกลายเป็นสนามรบจำลองของเด็กในการพยายามเอาชนะผู้อื่น  เด็กไม่มีเวลาผ่อนคลาย เหมือนกับเราจับเด็กขึ้นทางด่วน  แล้วยังมีท่อนหนึ่งที่พูดถึงการศึกษาวอลดอร์ฟเอาไว้ด้วยว่า เป็นการศึกษาที่ไม่เร่งรัดถ้ายังไม่ถึงเวลาที่เค้าพร้อม  เป็นการศึกษาที่ให้เวลาเด็กได้เล่น และให้เวลากับพัฒนาการของเด็ก ที่จะเรียนรู้เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม  ไม่มีการจัดตารางสอนแบบกระโดดไปกระโดดมา (อย่างที่เราเห็นๆกันที่โรงเรียนจัดวิชาที่เรียกว่า Main Lesson สอนวิชาใดวิชาหนึ่งทุกเช้าต่อเนื่องกัน สามถึงสี่สัปดาห์ แล้วค่อยเปลี่ยนไปเรียนวิชาอื่น)  ลองไปหาซื้อมาอ่านดูครับ