มาตรการป้องกันไวรัสโคโรนา (COVID 19) มีมาตรการป้องกันไวรัสโคโรนาอย่างเคร่งครัด เพื่อเพิ่มความปลอดภัยให้กับลูกค้าทุกท่าน พนักงานทำความสะอาดหนังสือทุกเล่มด้วยน้ำยาแอลกอฮอล์ ฆ่าเชื้อโรคและเชื้อไวรัส ห่อถุงพลาสติกอย่างดี ทุกเล่ม
BOOKPANICH
Delivering Happiness
ศูนย์รวมหนังสือเก่าหายาก (Rare Item)
และหนังสือใหม่ (ทุกประเภท) หลากหลายสำนักพิมพ์
หนังสือบางเล่ม " อาจมีราคาสูงกว่าราคาปก " เพราะเป็นหนังสือหายากมีคุณค่า เหมาะแก่การสะสม
ทางร้าน "มีต้นทุนที่สูง ในการจัดหา"
ลูกค้าสามารถ กดสั่งซื้อ หยิบลงตะกร้า (Add To Cart) ก็สั่งซื้อได้ทันที โดยไม่ต้องสมัครสมาชิกให้ยุ่งยาก
เร่ง รัก รุนแรง โลกชายขอบของนักบิด
ผู้เขียน ปนัดดา ชำนาญสุข
จัดพิมพ์โดย มูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ
พิมพ์ พิมพ์ครั้งที่ 2 สิงหาคม 2552
จำนวน 159 หน้า
ข่าวคราวเกี่ยวกับการแข่งรถมอเตอร์ไซด์ของบรรดาวัยรุ่นที่มีมาอย่างต่อเนื่องในปัจจุบัน ดูจะทำให้หลายคนคุ้นหูกับคำว่า “เด็กแว้น” มากขึ้น ซึ่งภาพของ “เด็กแว้น” ที่ถูกสร้างผ่านสื่อต่างๆ ดูจะทำให้ความเข้าใจและมุมมองของสังคมต่อ “เด็กแว้น” เป็นไปในทิศทางที่สร้างความรำคาญใจ ความไม่เป็นระเบียบ ความรุนแรง และก่อปัญหาให้กับสังคม ซึ่งมุมมองดังกล่าวดูจะทำให้สังคมละเลยต่อการมองต้นตอของปัญหา และความเชื่อมโยงของปัญหาต่อสภาพแวดล้อมทางสังคมในปัจจุบัน
“เร่ง รัก รุนแรง” โลกชายขอบของนักบิด โดย ปนัดดา ชำนาญสุข เป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่พยายามอธิบายความเชื่อมโยงของ “เด็กแว้น” กับสภาพของสังคมไทยที่เปลี่ยนแปลงไป หนังสือเล่มนี้ แม้จะปรับปรุงมาจากวิทยานิพนธ์ปริญญาเอก หากแต่ผู้เขียนก็ได้ขัดเกลาภาษาจนกลายเป็นเรื่องที่อ่านง่ายและสนุก ซึ่งสอดแทรกไปด้วยข้อมูลภาคสนามและประเด็นทางวิชาการที่เข้มข้น พาให้พานพบกับโลกอีกด้านหนึ่งของเด็กแว้นที่แตกต่างจากมุมมองที่บรรดาสื่อพยายามมอบให้ เรื่องราวชีวิตของคนกลุ่มนี้ทำให้เห็นว่าในมุมหนึ่งพวกเขาก็ล้วนแต่เป็นเด็กที่มีความตั้งใจในการทำงาน และมีความ “รักดี” ต่อครอบครัวและเพื่อนฝูง
การบิดรถและแข่งรถของพวกเขา หากมองอย่างเชื่อมโยงกับสภาพสังคมและวัฒนธรรมแล้ว จะเห็นว่าการกระทำดังกล่าว คือความพยายามในการสร้างพื้นที่ทางสังคมในฐานะ “เด็กชายขอบ” ที่สังคมไทยส่วนใหญ่ดูจะไม่เปิดพื้นที่หรือตอบสนองความต้องการของบรรดาเด็กเหล่านี้เลย ยิ่งไปกว่านั้นยังมองด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามอีกด้วย
“เร่ง รัก รุนแรง” โลกชายขอบของนักบิด จึงเป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่อาจช่วยให้สังคมไทยเข้าใจ เข้าถึง และมอง “เด็กแว้น” ด้วยสายตาที่เปลี่ยนแปลงจากเดิมไม่มากก็น้อย ในฐานะของกลุ่มคนที่ต้องการพื้นที่และอัตลักษณ์ทางสังคมเฉกเช่นคนธรรมดาทั่วไป