ตะลึงงันและสั่นไหว เป็นบันทึกเรื่องราวตลอดระยะเวลาหนึ่งปีที่ตัวผู้เขียนได้มีโอกาสทำงานในบริษัทยูมิโมโตะคอร์เพอเรชัน (Yumimoto Corporation) ซึ่งเป็นบริษัทนำเข้า-ส่งออกสินค้ายักษ์ใหญ่ชั้นนำของญี่ปุ่น โดยมีสัญญาการว่าจ้างงาน 1 ปี เธอมีความภาคภูมิใจมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของยูมิโมโตะ แต่แล้วการทำงานที่บริษัทแห่งนี้กลับไม่ง่ายและไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ เพียงแค่วันแรกของการทำงาน เธอก็สร้างความไม่พอใจแก่คุณไซโตะ งานแรกของเธอคืองานร่างจดหมายเป็นภาษาอังกฤษตอบรับคำเชิญไปตีกอล์ฟกับมิสเตอร์แอดัมของคุณไซโตะ แต่ถึงแม้จะมาปัญหาอุปสรรคอย่างไร เธอก็ยังพึงพอใจที่ได้ทำงานที่นี่ การได้ลอบมองความงามของฟูบูกิ เจ้านายโดยตรงของเธอดูจะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้การทำงานในแต่ละวันของเธอไม่น่าเบื่อจนเกินไปนัก

หลายวันผ่านไป อาเมลีก็ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเหมือนเดิม งานต่อมาของเธอคืองานชงกาแฟ ส่งเอกสาร เปลี่ยนปฏิทิน จนถึงงานถ่ายเอกสาร ต่อมาเธอได้พบกับคุณเทนชิ ผู้จัดการแผนกผลิตภัณฑ์นม ผู้ซึ่งชักชวนให้เธอมาร่วมทำโครงการเกี่ยวกับวิธีขจัดไขมันออกจากเนยของบริษัทคู่ค้าเบลเยียม เธอจึงตอบรับโดยทันทีเนื่องจากจะได้ทำตัวให้มีประโยชน์ขึ้น แต่เหตุการณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น หลังจากนั้นไม่นานคุณเทนชิรวมทั้งอาเมลีต่างถูกเรียกตัวเข้าพบคุณโอโมชิ เหตุการณ์ครั้งนี้รุนแรงมาก คุณเทนชิถูกเรียกว่าคนทรยศ คนหลอกลวง ผู้สร้างความพินาศให้กับบริษัท

ต่อมา อาเมลีจึงได้รู้ว่าฟูบูกินั่นเองที่เป็นผู้รายงานเรื่องนี้ให้คุณโอโมชิทราบด้วยเหตุผลที่ว่า ฟูบูกิยอมไม่ได้หากว่าอาเมลีที่เพิ่งทำงานที่นี่ได้เพียง 10 สัปดาห์ จะได้เลื่อนตำแหน่ง ดังนั้นความสัมพันธ์อันดีระหว่างเธอและเจ้านายแสนสวยจึงสิ้นสุดลง

หลังจากนั้น อาเมลีก็ได้รับมอบหมายให้ทำงานบัญชี และงานตรวจดูรายจ่ายเกี่ยวกับการเดินทางไปทำธุรกิจข้างนอกของพนักงานแผนกต่างๆ ซึ่งทั้ง 2 งานนี้เธอทำไม่สำเร็จ จนทำให้ฟูบูกิต่อว่าเธอว่าเป็นคนมือพิการบ้าง เป็นคนบกพร่องทางจิตบ้าง เพราะใครกันนะที่จะโง่คิดเลขผิดได้ขนาดนั้น

ต่อมา อาเมลีได้รับมอบหมายให้เป็นพนักงานทำความสะอาดห้องน้ำ เนื่องจากความเข้าใจผิดที่ฟูบูกิคิดว่า อาเมลีตามเธอไปที่ห้องน้ำเพื่อจะเยาะเย้ยเธอหลังจากที่ฟูบูกิถูกคุณโอโมชิต่อว่าอย่างสาหัส เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ฟูบูกิรู้สึกไม่ชอบอาเมลีมากกว่าเก่า จึงแก้แค้นเธอด้วยวิธีนี้

อย่างไรก็ตาม ภายหลังที่คุณเทนชิทราบเรื่องที่อาเมลีถูกกระทำเช่นนี้ เขารู้สึกเห็นใจเธอเป็นอย่างมาก จึงกำชับไม่ให้พนักงานในแผนกผลิตภัณฑ์นมเข้าห้องน้ำชั้นนี้ ความวุ่นวายยังคงดำเนินต่อไปและการทำงานของอาเมลีก็ยังคงเหมือนเดิมทุกวัน จนถึงเดือนธันวาคม ซึ่งเป็นเดือนที่หมดอายุสัญญาการว่าจ้างงาน 1 ปีพอดี เธอจึงตัดสินใจลาออกโดยแจ้งกับฟูบูกิเป็นคนแรก ต่อมาคือคุณไซโตะ คุณโอโมชิ และคุณฮาเนดะตามลำดับ และในวันที่ 7 มกราคมก็คือวันสุดท้ายของการทำงานที่ยูมิโมโตะ โดยที่เธอไม่เคยหวนกลับไปอีกเลย