เพราะการให้แบบไม่บันยะบันยังนั้นก็เหมือนน้ำมันรถยนต์ที่ถูกโหมใช้แล้วหมดไปในแปบเดียว ผู้ให้ที่ไม่ประสบความสำเร็จเพราะเอาแต่ให้ ปฏิเสธใครไม่เป็น เกรงใจเค้าตลอด จนลืมนึกถึงตัวเองไปโดยสิ้นเชิง ส่วนผู้ใหญ่ที่ประสบความสำเร็จคือผู้ที่รู้จักคำว่า "ใจเขาใจเรา" เข้าใจความรู้สึกของผู้แลกเปลี่ยน และเข้าใจความคิดของผู้รับ และรู้จักให้เพื่อประโยชน์ร่วมกันของทั้งตัวเองและอีกฝ่ายนึง

 

โลกเราไม่ได้ต้องมีแค่ผู้แพ้ผู้ชนะ แต่โลกนี้เป็นเกมส์ที่สามารถชนะพร้อมกันทุกฝ่ายได้ หรือที่พูดติดปากว่า วินวิน นั่นเอง ผู้ใหญ่ที่ประสบความสำเร็จคือผู้ให้ที่รู้จักทำให้ทุกฝ่ายได้ประโยชน์ร่วมกัน การให้ของเค้านั้นอาจไม่ได้เป็นเงินทองหรือสิ่งของอะไรกลับมา แต่สิ่งทีไ่ด้กลับมายิ่งกว่าคือความสุขที่ผู้ให้ได้ให้ผู้อื่น การที่ผู้ใหญ่รู้จักมอบเงื่อนไขเมื่อให้ไปแล้วว่าต้องให้ต่อไปเพื่อทำให้การให้นั้นอยู่ต่อได้ ผู้ให้ที่รู้จักเรียนรู้ จดจำ และปรับตัวเป็นผู้แลกเปลี่ยนเมื่อต้องเจอกับผู้รับที่เอาแต่ดึงดูดสิ่งดีๆจากผู้ให้ไป ผู้ให้ที่ฉลาดจนประสบความสำเร็จได้ต้องรู้จักให้อะไรตัวเองกลับมาบ้าง

 

นั่นหมายความว่าคุณไม่จำเป็นต้องทำตัวแย่ๆถีบหัวคนอื่นขึ้นมาเพื่อจะให้ตัวเองประสบความสำเร็จได้ แต่คุณสามารถพาทุกคนไปสู่เส้นชัยด้วยกัน แต่ที่สำคัญคุณต้องรู้จักเรียนรู้ปรับตัวเมื่อเจอกับผู้รับหรือคนที่จะคอยแต่เอาเปรียบคุณเสมอว่าเมื่อไหร่ที่ควรให้ และเมื่อไหร่ที่ควรปฏิเสธ

 

ผมไม่รู้หรอกว่าผมเป็นผู้ให้ ผู้รับ หรือผู้แลกเปลี่ยน (แต่เดาๆว่าน่าจะมาทางผู้แลกเปลี่ยนนะ) แต่เรื่องนึงแน่ๆที่ผมอยากให้คือทุกครังที่เห็นคนด้อยโอกาส ทุกครั้งที่เห็นคนที่เคยเป็นเหมือนผมเมื่อวันวาน ผมก็อยากจะให้โอกาสเค้าได้ก้าวผ่านจุดนั้นไปสู่จุดที่ดีขึ้นเท่าที่จะทำได้
#READANDLEARN