หญิงสาวคนหนึ่งมา 'ปาย' อย่าง no money No honey
อายุปาเข้าไป 31 ไม่เคยมองเห็นข้อเสียของตัวเอง ร้องเพลงก็เพี้ยน เรียนก็ไม่จบ รบกับใครก็แพ้ แต่ไม่เคยหมดหวังที่จะเรียนรู้ความเป็นมนุษย์ของตัวเอง
เรื่องจริงของ "โอเปิ้ล" หรือ พิมภรากร นิยมานนท์ เจ้าของห้องสมุดประชาชนและร้านหนังสือ Book Garden ซ.เสนานิคม อันเลื่องชื่อ(ที่เจ๊งไปแล้ว) ในวันที่เธอทำร้านเจ๊งและทำหัวใจส่วนหนึ่งหล่นหาย เธอหอบสิ่งที่ยังเหลืออยู่ทั้งหมดได้แก่ ชีวิต / กระต่ายที่รักหนึ่งตัว / หนี้สินท่วมหัว / และความฝัน เดินทางไปซบ ‘ปาย’ อย่างคน No Money No Honey หลังจากนั้นด้วยความรั่ว ความบ้าดีเดือด และการเป็นคนที่ไม่เคยวางแผนอะไรเลยของเธอก็ได้ดึงดูดผู้คนที่คล้ายๆ กันมาเป็นมิตร ดึงดูดเรื่องราวการเอาตัวรอดในเมืองท่องเที่ยวที่ทั้งยากลำบาก มีทั้งเสียงหัวเราะ น้ำตา (หลายครั้งก็หัวเราะกลั้วน้ำตา) ล้มลุกคลุกคลาน สนุกสนานครบรส เรื่องราวของความพยามปะชุนหัวใจและความฝันที่แหว่งวิ่นของตัวเองตามประสาคนมีต้นทุนเพียงน้อยนิด เธอได้รู้จัก 'ปาย' เมืองสวยในสายหมอกในมุมที่ไม่เหมือนใคร ปายของโอเปิ้ลไม่สวยงามหรือบัดซบไปทั้งหมด ไม่ต่างจากชีวิตของเธอ ที่แม้จะไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรสมฐานะคนวัย 31 ร้องเพลงก็เพี้ยน เรียนก็ไม่จบ รบกับใครก็แพ้ แต่ก็ไม่โชคร้ายเกินกว่าได้ค้นพบความเป็นมนุษย์ของตัวเอง "นี่คือหนังสือที่ว่าด้วยเรื่อง “การย้ายถิ่นฐาน” ที่ถูกเขียนโดยนักเขียน “ความผิดหวัง” ที่ดีที่สุดครับ อยากรู้ และเอาใจช่วย คืออารมณ์ที่เกิดขึ้นตลอดทางของการอ่าน ที่สำคัญ คือมันไม่เหมือนการอ่านหนังสือครั้งไหนๆ ที่เราไปซื้อมาจากร้านขายหนังสือ แต่มันคล้ายกับว่า ผมได้ไปแอบหยิบไดอารี่ส่วนตัวของใครสักคนจากลิ้นชักในห้องนอนของเขามาอ่าน ขณะที่เจ้าตัวกำลังอาบน้ำ" คำนิยม โดย จิระ มะลิกุล (ผู้กำกับภาพยนตร์)