เนื้อหาของหนังสือเป็นการบันทึกประสบการณ์ชีวิตของร้อยตำรวจตรีกฤตติกุล บุญลือ ด้วยการที่หมวดตี้เป็นคนที่ชื่นชอบการเล่นอินเตอร์เน็ต ไม่ว่ายุ่งขนาดไหน ก็จะหาเวลาว่างมาเขียนไดอารี่เสมอ ตั้งแต่ตอนที่เป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจ จนถึงตอนที่ไปปฏิบัติหน้าที่ที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งวันสุดท้ายที่บันทึก คือคืนก่อนวันเกิดของหมวดตี้และเป็นวันที่สิ้นสุดลมหายใจ  

         เดิมทีข้าพเจ้าอยากเป็นทันตแพทย์เพราะคิดว่าเป็นงานที่สบาย รายได้ดี มั่นคง และมีเวลาส่วนตัวเยอะ แต่หลังจากที่ข้าพเจ้าได้อ่านบันทึกนี้ ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกอยากจะทำสิ่งดีๆ เสียสละเวลาและความสุขในชีวิตเพื่อคนอื่นบ้าง ซึ่งก็สามารถทำให้เรามีความสุขได้เหมือนกัน จากการเป็นผู้ให้  การเป็นทันตแพทย์ก็สามารถช่วยคนอื่นได้ แต่เมื่อเทียบกับการเป็นแพทย์ ข้าพเจ้าคิดว่าสามารถช่วยเหลือในส่วนที่จำเป็นของชีวิตได้มากกว่า เพราะสามารถรักษาโรคภัยไข้เจ็บ และสร้างเสริมคุณภาพชีวิตที่ดีให้กับผู้อื่นและคนใกล้ตัวได้ ข้าพเจ้าจึงเลือกเรียนคณะนี้ และมีความตั้งใจที่จะไปประกอบอาชีพในพื้นที่ที่สาธารณสุขยังเข้าไปไม่ทั่วถึง อีกทั้งยังทำให้ข้าพเจ้ารักและมุ่งหวังที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีๆเพื่อแผ่นดินของตน

         ความสุขของชีวิตไม่ได้มาจากการเป็นผู้รับเพียงอย่างเดียว การเป็นผู้ให้และการได้ทำสิ่งดีๆเพื่อคนอื่นโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนก็ทำให้เรามีความสุขได้เช่นกัน  และยังทำให้ผู้อื่นได้มีความสุขไปด้วย ผู้คนในเมืองกังวลนิดหน่อยก็ไปหาหมอเพื่อความสบายใจ แต่ใครอีกหลายคนยังต้องทนกับการเจ็บป่วย เพราะขาดโอกาสในการรักษา จากปัจจัยทางการเงิน การเดินทาง ยังมีหลายที่ในประเทศไทยที่ยังต้องการคนดูแลและคอยรักษาอาการเจ็บป่วยของเขาได้ทันเวลา เพราะพวกเขาอาจทนกับความเจ็บปวดนั้นได้ แต่ต้องการเพียงการมีชีวิตอยู่เพื่ออยู่กันคนที่รักและดูแลคนในครอบครัวต่อไป
จำนวนหน้า 352 หน้า