เดชาวุฒิ ฉันทากะโร" พยายามอย่างเต็มที่ในการดิ้นรนเพื่อให้มีชีวิตอยู่รอดในสังคม โดยเริ่มพาตัวเองออกจากครอบครัวเพื่อลดทอนภาระค่าใช้จ่าของทางบ้าน จนเมื่อเธอตัดสินใจไปเรียนตัดผมที่โรงเรียนสารพัดช่าง วัดแก้วแจ่มฟ้านั่นแหละ ชีวิตเธอถึงได้นับหนึ่งกับอาชีพช่างผม ซึ่งเป็นก้าวเริ่มที่พาเธอไปสู่วงการบันเทิงในเวลาต่อมา

เพื่อนคนเรียนทวีธาภิเศกมาด้วยกันไปเช่าตึกแถวริมถนนพรานนก เปิดร้านตัดผมชื่อ "เชซ์ เด" (Chez De) ไอเดียการตกแต่งร้านเพื่อสร้างจุดขายเริ่มบรรเจิด หน้าร้านเป็นกระจกใส ภายในร้านแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์, โคมไฟโบราณ มันไม่เหมือนร้านทำผมสักนิดเดียว เหมือนฉากละครที่เราเห็นในโทรทัศน์หรือร้านขายของแอนทีกมากกว่า ส่วนเธอแต่งตัวในหลากหลายสไตล์ ฉีกจนไม่ซ้ำกันสักวันไม่รู้ไปสรรหาอะไรมาแต่งตัวได้ทุกวัน จนเป็นข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์

"อีนี่เปรี้ยวสะใจ แต่งตัวสารพัด เดี๋ยวชุดไทยสไบเฉียงบ้างล่ะ เดี๋ยวชุดมาดอนนาบ้างล่ะ ชุดว่ายน้ำบ้างล่ะ ผู้คนก็แตกตื่นกัน เพราะเราสร้างจุดขายแบบนี้ ตัดผมไปก็เต้นไป รำไป เพื่อให้เข้ากับชุดในวันนั้นๆ"

วันหนึ่งมีลูกค้ารายหนึ่งเข้ามาที่ร้าน บอกว่าช่างประจำที่เขาตัดอยู่ในย่านสุขุมวิทไปเมืองนอก!!

"เขาบอกว่า พี่เห็นร้านน้อง สังเกตมาหลายครั้งแล้วคิดว่าน้องต้องทำผมให้พี่ได้"

ลูกค้าผู้นั้นพอใจกับทรงผมที่แสนจะแปลก แหวกแนว และพิสดารสุดๆ ในคราวนั้น เธอเริ่มต้นจากการไถปัตตาเลียนเป็นทรงกะลาครอบ จากนั้นลูบเยลให้ผมทุกเส้นชี้ขึ้น เหมือนทรงคนเหล็ก แต่ถ้าหวีลงมาจะเป็นทรงสป็อกมนุษย์ต่างดาว ไม่ถึงสัปดาห์ เธอเข้าใจว่าลูกค้าคนเดิมกลับมาที่ร้านอีกครั้ง แต่ทำไมผมยาวเร็วจัง ... ที่แท้เป็นคู่แฝด

คนคู่นี้คือ ดีไซเนอร์คู่แฝด "เล็ก – ใหญ่" ของร้านเสื้อฟลายนาว

ต่อมาเธอได้รับการแนะนำจากดีไซเนอร์คู่แฝดให้ไปตัดผมให้กับผู้บริหารของฟลายนาว หลังจากนั้นเธอได้ก้าวไปเป็นผู้รับผิดชอบในการปรับลุคออกแบบทรงผมให้พนักงานขายทั้งหมดของบริษัท

"พนักงานทุกคน ไม่ว่าจะมาจากไหน ผมจะยาวถึงตูดก็ต้องหั่นให้เหมือนกันหมด เหมือนนักเรียนเข้าโรงเรียนใหม่ๆ ตัดผมเมื่อไหร่ทางบริษัทฯรับเป็นพนักงานทันที ตอนนั้นประมาณปี 2529-2530 ใครๆ ก็อยากเป็นพนักงานขายของฟลายนาว เนื่องจากสวัสดิการดี นอกจากตัดผมแล้ว เรายังให้ความรู้ในเรื่องการแต่งกาย เครื่องประดับที่ควรใส่ ใส่แล้วดูไม่เยอะจนเกินไป หรือควรจะแต่งหน้าอย่างไร เรื่องการแต่งหน้า เราได้อาศัยครูพักลักจำมาจากช่างแต่งหน้ามือหนึ่งที่ฟลายนาวเรียกใช้ในงานแฟชั่นโชว์เป็นประจำ เช่น พี่อั๋น (สรวุฒิ ฉัตรกุล) , พี่ดำ (สุรพล ลิ้มวาณิชย์) , พี่แมว (ทัศนพงษ์ สวัสดิพงษ์) , พี่หมี ( ทองหล่อ ฉิมเจริญ) บางโชว์ ขาดช่างแต่งหน้า เราก็ลงไปช่วยแต่งหน้านางแบบ ประสบการณ์มันถูกสั่งสมแบบนี้เรื่อยมา"

เธอไม่เกี่ยงงอนที่จะเรียนรู้กับสิ่งใหม่ๆ ตลอดเวลา ด้วยสำนึกว่า เธอมีความรู้น้อยจึงต้องศึกษาให้มาก เห็นหนังสือพิมพ์, นิตยสารวางอยู่ตรงไหนเป็นต้องหยิบขึ้นมาอ่านเพื่อเพิ่มพูนความรู้รอบตัว สมัยที่บ้านเมืองยังใช้ถุงกระดาษพับจากหนังสือพิมพ์ เธอก็ยังคลี่อ่าน !!